Oddbean

เราที่อยู่ในภาคค้าปลีก กำลังเจอปัญหากำลังซื้อหด คนเน้นซื้อสินค้าด้อยคุณภาพเพราะราคาถูก มากกว่าสินค้าที่มีคุณภาพ อาหารการกิน คนยอมจ่ายให้กับอาหารที่กินแล้วมีความสุข มากกว่า คุณค่าทางโภชนาการของมัน รู้สึกว่าความสิ้นหวังมันกำลังเป็นตัวตนที่ชัดเจนมากขึ้นเรื่อยๆ ไม่มีคำว่าอนาคตอีกต่อไปแล้ว เหมือนมันเหลือแค่คำว่า "วันนี้"

อนาคตมันสั้นลงจนไม่ต้องวางแผนชีวิตกันแล้ว น่าคิดๆ ผมกำลังอยากรู้เลยว่า แต่ละวงการเป็นยังไงกันบ้าง ขอบคุณนะครับ

ไม่ใช่ว่าผู้คนไม่อยากวางแผนนะ เหมือนการไปถึงแผนที่วางไว้มันโคตรยาก สมมติเมื่อก่อนเราเคยวางแผนออมเงินไปเที่ยว ตปท. มันทำได้ง่ายมากๆ 2-3 เดือนได้ไปแล้ว เดี๋ยวนี้ออมเป็นปีๆ บางคนยังไปไม่ได้แม้แต่แถบเอเชียแถวนี้เลย

แค่หาเงินให้ได้ตามเป้าระยะสั้นที่วางไว้ยังยากขึ้นๆ ทั้งที่ก็เป็นแผนคล้ายในอดีต และต้องปรับแผนกันบ่อยๆขึ้นสะด้วยนะ

หยอกๆ นะครับเพื่อน เป็นกำลังใจให้ ณ ตอนนี้มันยากเย็นแสนเข็ญยิ่งกว่าเดิมมาก ผมเลยอยากให้คุณที่เครียดๆ อยู่แล้วเครียดยิ่งกว่าเดิมอีกเล็กน้อยครับ

ขอบคุณมากเลยค่ะ รู้สึกเครียดขึ้นเยอะเลย กำลังใจจากคุณสมมึกนี่ของดีย์จริงๆ