อธิบายเสริมเรื่องอาการป่วยครับ ในช่วงนั้นพี่เป็นวัยรุ่นร่างกายแข็งแรง ออกกำลังกายปกติทักวัน จนกระทั่งเริ่มมีอาการปวดหัวแปลกๆ ลักษณะคล้ายไมเกรน ที่หาสาเหตุจากการตรวจทั่วไปไม่เจอ เป็นบ่อยมากแทบจะทั้งวัน ระดับที่ต้องนอนครวญคราง

https://image.nostr.build/6a014f4ce025f91c198b39d7dcf5d48c1920dd988e38a15f804564c51d9e1d67.jpg

ก้อเลยต้องออกจากงานในวัยกระทงกันเลย คาดว่าเป็นอาการไซนัสอักเสบมีผังผืดตามโพรงกระโหลกด้านหน้า พี่เป็นไมเกรนระดับรุนแรงแบบสุ่ม ทำงานได้กระท่อนกระแท่น เป็นๆ หายๆ จนคนคิดว่าพี่เสแสร้งแกล้งทำ เพราะมันตรวจหาสาเหตุอะไรไม่เจอ 

พอเป็นหนักเข้าๆ จึงไปตรวจแสกน MRI เลยพบสาเหตุ จากนั้นก็ทำการผ่าตัดครั้งแรก คราวนี้สวยดันไปติดเชื้อดื้อยารุนแรงชื่อว่า MRSA มันลามจากภายในโพรงกระโหลกไปที่เส้นประสาทตา ทำให้ตาบอด (เอาไฟฉายส่องยังมอิงไม่เห็น) นั่นคือช่วงที่จิตใจหลุดลอย เพราะคิดว่าอนาคตคงจบสิ้นแล้ว

มีการผ่านตัดเพื่อดูดเอาหนองในโพรงกระโหลก ทำความสะอาดกันหลายรอบ ร่างกายเริ่มไม่ไหว บุญรักษาก็ยังอุตส่าห์หายมาได้ จึงได้กลับมาเริ่มต้นใหม่ 

หลังจากนั้นก็ยังมีเรื่องหนี้สิน เรื่องการลงทุนที่ผิดพลาดรุนแรง ฯลฯ มันไม่ได้ราบเรียบไหลลื่นเลยครับชีวิต กว่าจะพาตัวเองมาถึงวันนี้ได้

 

 ฉีดมอร์ฟีนกันทุก ชม 

 ของผมเป็นไม่หนักเท่าพี่ ผมบางครั้งปวดตาซ้ายมากตั้งแต่เรียนจนทำงานนึกว่าเป็นไมเกรน   จนวันหนึ่งถึงขั้นอ้วกเลยไปหาหมอปรากฏว่าความดันในลูกตาขึ้นสูง อาจจะตาบอดได้ (ทำตามที่หมอบอกเวลาความดันในลูกตาขึ้นก็ต้องรีบหยอดยาลดความดัน หรือกินยาแล้วรีบไปหาหมอ) เลยต้องมาทบทวนการใช้ชีวิตตัวเองใหม่   พิจารณาลำดับความสำคัญในชีวิตใหม่ให้ตรงตามจริง 

 บุญรักษาครับ โชคดีที่เราผ่านมันมาได้และได้เรียนรู้จนเราเติบโต