Oddbean

ฉากตรึงตราใจมากครับ เป็นเนื้อเรื่องที่ไม่ขาดฝันเลย รวยขนาดนี้ดันฆ่าตัวตาย555 ผมชอบทุกฉากเลยครับ แต่ผมชอบบทสนทนาระหว่างราสโคลนิคอฟและโซเนีย หรือคุยกับตำรวจหรือเพื่อนสนิท เหมือนเห็นการสนทนาระหว่าง Nihilism กับ คนที่มีศรัทธาในจิตใจ มันกดดันใจผมครับ และชอบฉากจบของเรื่องตอนที่อยู่ในไซบีเรีย มันสว่างและมีความหวังดีครับ เป็นเรื่องที่ผมเชื่อในความดีและการมีความหวังในจิตใจครับ

ผมไปอ่าน ประเด็นนึงโคตรน่าสนใจ คือเค้าเปรียบ sonia เป็น existentialism หรือ การโอบกอดจากพระเจ้า ซึ่งมโนสำนึกจะนำทางทุกคนเอง ทำไม Raskonikov จึงเป็นความสวยงาม เพราะ ราสโคลนิคอฟ มันอยู่ในขั้นที่จะ turn ไปสู่ ความอันตราย ด้วยตัวของตัวเอง โซเนีย คือ การดำรงค์อยู่และโอบกอดไปด้วยความศรัทธาจริงๆ ผมชอบตอนจบที่ไซบีเรียเหมือนกัน ส่วนตัวผมชอบตัวละคร ราซูมิฮิน ผมรู้สึกแบบ ไอ้สัส นี่กูชัดๆ 555

55555555 เรื่องนี้สนุกจริงๆเลยครับ ผมก็ชอบราซูมิฮินเหมือนกัน เป็นคนที่โลกต้องการจริงๆครับ ผมเคยได้ยินการเปรียบเทียบอันนี้อยู่ครับ มันลึกจริงๆครับ บอกไม่ถูกเลยระหว่างความเชื่อและความไร้ศรัทธา มันสู้กันจนใจผมระเบิดเลย555 คนเขียนนี้อัจฉริยะจริงๆ น่าเสียดายมีเรื่องดีๆขนาดนี้ในรัสเซียแต่ผู้คนดันเลือกเป็นที่จะมีปีศาจในใจครับ คุณตั๋งเคยอ่าน The Brother Karamazov ไหมครับ ผมยังไม่เคยอ่านเลย เรื่องนี้น่าสนใจไหมครับ ขอบคุณมากๆครับ

ตอนนี้ผมอ่าน idiot อยู่ครับ แต่ Brothe of karamazov มันมีแต่ขายใน เน็ตซึ่งหายากมากและเป็นมือสอง แต่ล่าสุดผมทักไปถามสำนักพิมพ์ ทับหนังสือ เค้าบอกออกปีหน้าต้นปีครับ ซึ่งผมก็รอซื้ออยู่ ตอนนี้ผมอ่าน Dostoevsky เกือบหมดแล้วครับ ผมแนะนำทั้งคอลเลคชั่นเลย ปล.แต่ผมยังไม่ได้อ่าน คนหนุ่ม ปีศาจ และ คนยากนะ ส่วนตัวอีกเล่มที่ดีคือ Note from Underground man เล่มนี้คือที่สุด คือที่สุดของที่สุด