ผมไปอ่าน ประเด็นนึงโคตรน่าสนใจ คือเค้าเปรียบ sonia เป็น existentialism หรือ การโอบกอดจากพระเจ้า ซึ่งมโนสำนึกจะนำทางทุกคนเอง 

ทำไม Raskonikov จึงเป็นความสวยงาม เพราะ ราสโคลนิคอฟ มันอยู่ในขั้นที่จะ turn ไปสู่ ความอันตราย ด้วยตัวของตัวเอง 

โซเนีย คือ การดำรงค์อยู่และโอบกอดไปด้วยความศรัทธาจริงๆ ผมชอบตอนจบที่ไซบีเรียเหมือนกัน 

ส่วนตัวผมชอบตัวละคร ราซูมิฮิน ผมรู้สึกแบบ ไอ้สัส นี่กูชัดๆ 555