Oddbean new post about | logout
 คนเราจะเริ่มใส่ใจสุขภาพตัวเองเมื่อถึงจุดไหน
อายุ?
อาการป่วย?
หรือเมื่อมีเป้าหมายในระยะยาว?
#siamstr 
 ถ้าให้ตอบแบบเรียลเรียล
ก็คงจะเป็นสุดแท้แต่บุญกรรมของแต่ละคนละมั้งคะ 
 ตรงนี้ส่วนตัวชอบใช้คำว่า เมื่อได้รับบทลงโทษแล้ว แต่จะปรับตัวไหมก็อีกเรื่อง 
 สาธุ 
 สาธุ 
 ของคนอื่นไม่รู้ แต่ของข้าพเจ้าคือ ตอนที่ป่วยแล้วเกือบจะหลับไปตลอดกาล แต่โลกยังให้โอกาสมีชีวิตครับ ตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาจึงเริ่มใส่ใจอย่างบ้าคลั่ง  
 เป็นแบบนั้นเหมือนกัน แต่ไม่ได้ขนาดหลับไปตลอดกาล 
 ดีแล้วครับ อย่าให้เป็นแบบข้าพเจ้า โลกไม่ได้ใจดีให้โอกาสกับคนทุกคน ผมก้แค่โชคดี ที่เกือบหลับแต่กลับมาได้เมื่อโลกได้ให้โอกาสอีกครั้งแล้ว คราวนี้ก้เลยไม่พลาดอีกแล้ว 
 ปัจจุบัน ขอบคุณตัวเองที่มาสนใจสุขภาพมากขึ้น พยายามชักชวนให้คนรอบตัวมาสนใจสุขภาพแต่จะไม่พยายามเค้นจนฝืนการสนทนา เพราะเชื่อว่า "ครูจะมาเมื่อลูกศิษย์พร้อม"  
 ถ้าไม่ใช่คนในครอบครัว คนที่เรารักหรือเคารพนับถือ ข้าพเจ้าจะบอกแค่ 3 ครั้งเท่านั้นครับ 
 เมื่อสายไป 
 ก็เป็นไปได้ เพราะงั้นต้องรีบปรับตัว/เตรียมตัว 
 ที่ผมเจอคือใส่ใจ แต่ใจด้วยข้อมูลแบบผิด ๆ 
 ช่วงแรกๆ ส่วนตัวใส่ใจแบบที่คุณว่า แต่พอพยายามทำความเข้าใจจนถึง mechanism ต่างๆในร่างกาย ถึงได้รู้ว่าที่ทำๆกันอยู่ในปัจจุบันมันผิด 
 เมื่อคิดได้ว่าอะไรสำคัญ 
 น่าสนใจ ท้ายที่สุดทุกคนจะวนกลับมาที่ข้อสรุปเดียวคือสิ่งที่สำคัญ ซึ่งแต่ละคนไม่เหมือนกันและเปลี่ยนแปลงได้ 
 ใช่ครับ มนุษย์มีความเป็นปัจเจก 
 ของผมเองเกิดจากคนรอบข้างป่วย และต้องพาไปรพ บ่อยๆ จนเบื่อและไม่อยากเป็นครับ 
 แตกต่างกันเลย สมัยก่อนต้องพาคนรอบตัวไปรพ.บ่อยครั้งแต่กลับไม่สนใจเรื่องสุขภาพตนเอง จนเป็นกับตัว 
 มันกระทบจากตัวก่อนคือ ต้องเดินทางไป รอคิว เสียเวลา เสียเงิน เสียพลังกาย ก็เลยทำให้ตระหนักครับ 
 ขอบคุณที่แบ่งปันประสบการณ์ แบบนี้อาจหมายความว่าถ้าหากไม่เกิดผลกระทบทางตรงหรือทางอ้อม คนๆนึงก็อาจไม่ตระหนักถึงเรื่องสุขภาพเลยสิ เพราะส่วนตัวก็เกิดทั้งตรงและอ้อมจึงมาใส่ใจ