การด้อยค่าตนเอง
ผมเพิ่งจะเข้าใจคำนี้ในอีกแง่มุมหนึ่งที่เป็นไปในทางบวก ด้วยสิ่งที่มนุษย์มีไม่เหมือนสิ่งมีชีวิตอื่นนั้นคือสมอง ทำให้ภายในหัวของเรานั้นเปรียบเสมือนมีอีกจักรวาลหนึ่งวิ่งแข่งกันอยู่ ทั้งความทรงจำ ทั้งการคิดถึงอนาคต การเข้าสู่ป่า ไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ไร้ซึ่งสิ่งประดิษฐ์ของมนุษย์โลกนั้น ทำให้เราได้เข้าไปเจอกับระบบเน็ตเวิร์ค ที่เรานั้นไร้ค่า ทุกคนในที่นี้ไร้ซึ่งความต้องการตัวตนของเรา เราเป็นได้เพียงปุ๋ยในพื้นที่นี้เท่านั้น ขณะเดียวกันเราก็ไม่ได้ไร้ค่า แต่เราก็ไม่ได้มีค่าเช่นเดียวกันกับทุกสิ่ง
มีความรู้สึกตลอดเวลาว่าเราขอเขาเข้ามาอยู่ ขอเขาเข้ามาเดิน เรารู้สึกว่าเราไม่มีตัวตนอยู่ เราเริ่มรักสิ่งๆต่างรอบตัวนี้มากขึ้น เราแค่ยืนเฉยๆ ก็มีความสุขอิ่มเอมเสียจนไม่ต้องมีอะไรมาเป็นของตน เป็นความรู้สึกที่ ยิ่งอธิบายให้เป็นภาพเท่าไหร่ มันยิ่งไม่ถูกต้องมากขึ้นเรื่อยๆ จึงขอจบการอธิบายเพียงเท่านี้ครับ
Gm kub 🌞 #siamstr
https://media.satsdays.com/media/c580329df4f1f0dfe35121955ff6636601f780f4184dde206ff33fb50d0b67cb/a866178de51e8d4b1bf1f23726f213713e0020c4b21f400a660234b9a4743a6b.webp
"จะโคยใหญ่โคยเล็ก ก็เสร็จได้เหมือนกัน ไม่ต้องไปเปรียบเทียบกับโคยของคนอื่น" T.tukjedsadatik
GM เป็นโรคติดต่อหรอ ทางนี้ก็กำลังไปเข้าป่า 5555
สาธุ ความเข้าใจถึงความไม่มี ในความมี