ไม่ใช่ไม่รู้ เขามีความรู้ดีแต่ขาดความรู้ที่สำคัญไป เป็นคนรู้ลึก แต่โง่กว้าง มีวิชาชีพแต่ขาดวิชาใจ มันก็ไร้ค่าในท้ายที่สุด

ความรู้มี 2 อย่า คือ วิชชา, อวิชชา

หากเราศึกษาแต่ อวิชชาเป็นความรู้ที่เพิ่มกิเลส อยากมี อยากเป็น สุดท้ายพอเรา ได้มี,ได้เป็น และสูญเสีย ความมี ความเป็น นั้นไป เราก็เป็นทุกข์อยู่ดี เพราะขาดวิชชา

วิชชา เป็นความรู้ในการดับทุกข์ ดับกิเลส ลดความ อยากมี อยากเป็น เห็นความจริง ไม่ใช่แค่ท่องจำ แต่หากเราปฏิบัติจนเข้าใจ เราสามารถอยู่ในโลกของ วิชชาและอวิชชา ได้โดยมีทุกข์น้อยหรือไม่มีทุกข์เลย

มีคำกล่าวว่า 
ผู้ไม่รู้จักธรรม จะเห็นโลกเพียงซีกเดียว
ผู้รู้แจ้งในธรรม จะเห็นโลกทั้งใบและอยู่ที่ใดก็ได้ จะหาความสุขในความทุกข์นั้นได้