เป็น Quote ที่สนุกดีแห๊ะ.. ผมอยากรู้จริง ๆ นะว่าในหัวของเขากำลังคิดอะไร? ทำไมถึงมีมุมมองต่อการคบหากัน มันถึงเป็นเรื่องของการสร้าง “ผลกำไร” อะไรที่ทำให้เขาคิดว่ากำลังขาดทุน

เวลาที่ผมเดินผ่านขอทานมีแก้วน้ำพลาสติกวางอยู่ ในแก้วมีเศษเหรียญบาทอยู่ไม่กี่เหรียญ ผมเดินผ่าน ผมหยิบแบงค์ยี่สิบใส่แก้วใบนั้น และผมไม่ได้คิดอะไร ไม่สนใจด้วยซ้ำว่าอะไรคือสิ่งที่เรียกว่าบุญกุศล

ผมเคยเลี้ยงอาหารผู้หญิงคนหนึ่ง เป็นมื้อราคาแพง ผมไม่ได้กำลังคบหากับเขา จบจากตรงนั้นเราเดินออกจากร้าน และผมไม่ได้คิดอะไร

ผมเคยเลี้ยงข้าวแฟนเพื่อนระหว่างที่รอเพื่อนผมมารับ เป็นมื้อราคาแพง แฟนเพื่อนผมบอกเกรงใจ ผมบอกว่าไม่เป็นไร และผมไม่ได้คิดอะไร

แฟนผมในปัจจุบัน ชอบการไปคาเฟ่ กาแฟ อาหารดี ๆ ทุกมื้อที่ออกไปกินข้างนอกด้วยกันเราแชร์ค่าอาหาร บางมื้อผมออกปากว่าจะเป็นคนที่จ่ายมันเอง และหลายครั้งในวันสำคัญของขวัญราคาแพงก็จะไปอยู่ต่อหน้าเขาจากเงินของผม และทั้งหมดนี้ ผมไม่ได้คิดอะไรถึงสุดท้ายแล้วเราจะไม่ได้ไปด้วยกันต่อ

“สิ่งที่สะสมไว้สำหรับผมยังคงอยู่กับตัวของผม” ไม่ได้มีอะไรที่หายไป ในขณะที่เงินที่ถูกใช้เป็นไปเพื่อการตอบสนองกิจกรรมที่ทำร่วมกัน มันเป็นค่าใช้จ่ายที่ถูกแยกเอาไว้

การมองว่าทุกค่าใช้จ่ายในชีวิต ในทุก ๆ กิจกรรมเป็นการลงทุนที่ต้องได้รับ “ผลกำไร” อยู่ตลอดเวลา คนแบบนี้เราเรียกว่า “พวกเอาแต่ได้” ผมคิดว่าเราต้องอยู่ให้ห่าง ๆ จากคนพวกนี้ไว้ ไม่ว่าจะเป็นชายหรือหญิง 

 คอมเม้นทรงพลังเช่นเคย 

 เขาอาจจะยึดหลัก self interest ก็ได้นะ แต่คสามสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์ 2 คน ที่จะต้องมาอยู่ด้วยกัน ที่อาจจะอยู่กันทั้งชีวิต มันก็ควรคิดแค่ผลประโยชน์ของตัวเอง ควรคิดถึงความรู้สึกอีกคนนึงด้วย 

หรือว่า self interest ที่แท้จริงแล้ว ไม่ใช่แค่การคิดเห็นแก่ตัว อะไรที่ดีไม่คิดแย่งคนอื่นในสังคมเลย ถ้าการกระทำเป็นแบบนี้ ผลประโยชน์ส่วนตน ในผลลัพธ์สุดท้าย ผลประโยชน์ที่ได้ของเราอาจจะไม่เหลืออะไรเลนก็ได้ การจะมีประโยชน์ส่วนตน ที่แท้จริงอาจจะคือการ หาสมดุล กับความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์อีกหลายคนในสังคมให้เกิดประโยชน์แก่ตัวเรามากที่สุด