اسراییل برای چندمین بار این نکته رو تدریس کرد که «کشوری که نیروی هوایی نداره، نمیتونه بجنگه». اف۱۶ یه پرنده قاتله، ولی با همین پرندههای قاتل میشه جون مردم رو نجات داد. در بین چپها خیلی رایجه که برای هزینه هرساعت پرواز پرندههای قاتل، چرتکه بندازند، و بعد بگن با این پول میشد فلان تعداد مدرسه ساخت. که البته رقمها سنگین هستند. ولی اگه پرنده قاتل بتونه جوری پیشدستی کنه که جلوی یه جنگ خیلی مخربتر گرفته بشه، بازم میشه گفت رقمها سنگین هستند؟ آیا درستتر نیست که گفته بشه نیروی هوایی اسراییل هزینه نیست، بلکه یه سرمایهگذاری برای آیندهست؟ البته ابزار اصالت نداره. اگه فردا میسر شد که کار اف۱۶ رو با یک پهپاد با یک دهم قیمت انجام داد، باید پول رو خرج همون پهپاد کرد. درست خرج کردن برای ابزار، به اندازه داشتنش مهمه. اما اصل مسئله پابرجا میمونه، که اگه میخوای آینده داشته باشی باید روی ابزار خشونت سرمایهگذاری کنی. و این سرمایهگذاری فقط درباره پول نیست. درباره علم و صنعت و دیسیپلین و متواضع بودن در برابر طرز کار فیزیک دنیا هم است.