اون موقع که نوشتم پیامبر اسلام، دنبال ساخت یک حکومت نبود، که بعد عدهای انحراف ایجاد کنند و سلطنت بسازند، بلکه دنبال نجات مردم از خود حکمرانی بود و ساز و کار متمرکز اون زمانش، و موفق نشد، و نسخه عربیزه امپراتوری ساسانی جایگزینش شد، و در واقع اسلام شکست خورد؛ عدهای ایراد گرفتند که نظریه جالبی است ولی شواهد تاریخی زیادی نمیشه براش پیدا کرد. به نظر خودم که نه تنها شواهد کم نیست، بلکه هرچه که باقی مونده شواهدشه. اما الان فارغ از اینکه نظر من یا دیگری درباره شواهد مکتوب چی باشه، میتونند ببینند که در مواجهه با شیعیان فاشیست به بنبستی رسیدهاند که راه خروجی جز اون نظریه نداره. منظور از بنبست وضعیتیه که دارند حس میکنند حتی بخوان یک شیعه مذهبی بیآزار باشند و سرشون تو لاک خودشون باشه، شیعه فاشیست رهاشون نمیکنه. کافیه دقت کنید که اخیرا چقدر حمله به قشر «مذهبی صورتی» بیشتر از حمله به غیرمذهبیها بوده. غیرمذهبی که به راحتی از سمت فاشیستها عنوان «کفار» گرفت و تکلیفش معلوم شد. الان برای مذهبی سیاستگریزه که دندان تیز کردهاند. مقایسه کنید مقدار ناچیز عصبانیتشون از افت شدید جمعیت مشارکتکننده در عزای حسینی رو با مقدار قابل توجه عصبانیتشون از اون قشری که شرکت میکنند ولی موضع سیاسی ندارند. اون قشر مذهبی، چه دوست داشته باشه چه دوست نداشته باشه، دیگه نمیتونه به نظریه «حسین هم دنبال حکومت بود، ولی از نوع خوبش» تکیه کنه. لازم نیست از عبارت «اون نظریه دورانش تموم شد» استفاده کنیم، چون در واقع منطقش آب رفت. همچنین نمیتونه به نظریه «حسین پروژه سیاسی نداشت و میخواست امام جماعت یه مسجد باشه فقط» هم تکیه کنه. چون نمیتونه شیعه بمونه و خاص بودن حسین رو انکار کنه. پس فقط میمونه این نظریه که حسین پروژه داشت، و اون پروژه ضدیت با اصل حکمرانی امپراتوریها و بازگشت به آزادی قبیلهای بود. آزادیای که قانون هست، ولی کسی رییس کسی نیست. اما چرا به این نظریه حتی فکر هم نمیکنه؟ چون اگه بپذیردش تلویحا داره میپذیره که کل مذهبی که بش دلبستگی داره کاملا در تضاد با مدرنیته است. نه اون تضاد پشتکوهی که طالبان و القاعده دارند. که تضاد اونها هویتیه، و گرنه خودشون محصول دنیای مدرن هستند. بلکه تضاد ازین منظر که خودشون در زندگی فردی و اجتماعی، تا گردن وابسته به نهادهای حکومتی هستند! نه فقط وابستگی مادی، بلکه وابستگی ذهنی، تا جایی که غیب اون نهادها باعث وحشتشون میشه. طبیعیه مردمی که چند نسل متوالیه که دنبال «صاحاب» برای مملکت میگرده، نمیتونه اون حسینی رو بپذیره که پروژهش این بوده که «ما نمیخوایم صاحاب داشته باشیم».