คำตอบอยู่ในคำถามของแม่ที่มาตั้งคำถามกับคนอื่นนั่นแหละครับ
“เวลาบอกให้อาบน้ำหรือทำการบ้านก็จะเป็นแบบนี้ทุกที (ถ้าไม่บอกก็ไม่ยอมทำอะไรสักอย่างเลย)” ถ้าไม่บอก?
แล้วทำไมเด็กถึงต้องรอให้เราบอก เขาถึงจะทำอะไรได้ด้วยตัวเอง? แปลว่าอะไร แปลว่าตอนที่เลี้ยงลูกใช้การ ”ออกคำสั่ง“ มาตลอด มากว่าการสอนให้ทำสิ่งนั้นสิ่งนี้ด้วยการ “บอกเหตุผล” ในสิ่งที่ต้องทำใช่หรือไม่?
ตอนที่เด็กยังเด็กมาก ๆ ยังคิดด้วยตัวเองไม่เป็น มันไม่แปลกเลยที่เด็กจะทำตามคำสั่งอย่างไม่มีการต่อต้าน ทำการบ้านสิ อาบน้ำสิ เข้านอนนะ ตื่นได้แล้วเดี๋ยวไปเรียนสาย ตั้งใจเรียน เล่นให้มันน้อย ๆ หน่อย หัดเคารพบุพการี บลา ๆ
คำสั่งพวกนี้เป็นคำสั่งง่าย ๆ ที่พ่อแม่แทบจะไม่ต้องออกแรงเพื่อที่จะเข้าใจลูกของตัวเองให้เหนื่อยเลย ผลลัพธ์ก็เป็นไปตามสิ่งที่ทำเมื่อเด็กเข้าสู่วัยที่เริ่มจะมีความคิดเป็นของตัวเอง วัยต่อต้านการทำตามคำสั่งที่ถูกบังคับให้ต้องทำมาตลอด
เลี้ยงลูกแบบไหน ก็ได้ลูกแบบนั้นนั่นแหละ มันก็เหมือนกับบาปเวรที่เราก่อ
ถ้าคุณไม่เคยเลี้ยงลูกด้วยความเข้าใจ คุณจะปรารถนาอะไรให้ลูกมาเข้าใจคุณ?
ถ้าคุณไม่เคยลงแรงที่จะเหน็ดเหนื่อยในการสั่งสอนลูกด้วยสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผล คุณจะหวังอะไรในตัวลูกให้เขามาเข้าใจในเหตุผลที่คุณอยากจะบอกกับเขา?
ลูกที่ดี เริ่มตั้งแต่ก่อนจะมีกิจกรรมบนเตียงของเรา ยาวไปจนถึงวันที่เราคนเป็นพ่อเป็นแม่ได้ตายจากเขาไป ลูกที่ดีเริ่มจากความคิดในหัวของเราก่อนที่เราจะมีลูกซะอีก มันคือดีไซน์
ผลลัพธ์ของสิ่งที่เขียนอยู่ในกระดาษแผ่นนั้น ก็เป็นเครื่องยืนยันแล้วว่าพ่อแม่เลี้ยงเด็กมาแบบไหน ตัวคนถามเองยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นกับลูกของตัวเองด้วยซ้ำ ถามหาคำแนะนำจากคนอื่นคงจะได้คำตอบหรอก เหอะ ๆ #Siamstr
ผมชอบ : ประโยคนี้ "ถ้าคุณไม่เคยลงแรงที่จะเหน็ดเหนื่อยในการสั่งสอนลูกด้วยสิ่งที่เป็นเหตุเป็นผล คุณจะหวังอะไรในตัวลูกให้เขามาเข้าใจในเหตุผลที่คุณอยากจะบอกกับเขา? " ปัจจุบันคนส่วนใหญ่ไม่ค่อยมีเวลาให้ลูกเท่าไหร่เลย ตัวเองมั่วแต่สนใจหน้าที่การ
งานมากกว่าลูกตัวเองด้วยซ้ำ พอไม่มีเวลาเลี้ยงลูกด้วยความเอาใจใส่ มันก็จะเกิดปัญหา
แบบข้างต้นนั้นแหละ เอาทุกสิ่งทุกอย่างไปลงที่เด็ก แต่ไม่เคยแม้แต่จะคิดเลยมั้งว่าปัญหาที่เป็นเหมือนเงาตามตัวนั้น ต้นเหตุมันมาจากตัวของคุณเอง
Oddbean new post about login | logout 