ทุกข์กับสุขช่างเหมือนกัน มันอยู่กับเราแป้ปเดียว หลอกให้หลงทางหน่อย เป๋นิดๆ สักพักก็หายไป
ถ้าทุกข์ดับไปก็ดีใจจังมันหายไปเสียที หรือบางทีก็ไม่ทันรู้ตัวหายไปตอนไหน มัวแต่เคลิ้มกับสุขใหม่
ถ้าสุขหายก็ คิดถึงมันจัง โหยหา หิวโหย ทนรับความจริงไม่ได้ ตอนนี้จมอยู่กับทุกข์ ทำไมไม่หลุดพ้นจากมันเสียที
เมื่อถึงจุดๆหนึ่ง เราจะรู้ขึ้นได้ด้วยตัวเอง ไม่ต้องไปหาที่พึ่งที่ไหนเลย ตัวเราเองมีมันอยู่แล้วทำได้อยู่แล้ว เกิดขึ้นปั้บ มันก็หายไปพอเรามองเห็นมัน อยากให้มันอยู่มันก็ไม่อยู่หรอก มันเป็นของมันแบบนั้นแหละ มีหน้าที่แค่รู้ คิดไม่เป็นทำอย่างอื่นไม่ได้
ไอที่คิดนั่น มันเป็นสิ่งอื่น มันคิดไม่เป็น มันโผล่ขึ้นมา แล้วก็หายไป อยู่กับเราไปตลอดชีวิต รู้ให้รู้เฉยๆ ก็แค่นั้นแหละ ไม่ต้องหลงแล้ว
#siamstr
มารผู้มีฤทธิ์ คือความคิดของเราเอง
Oddbean new post about login | logout 