วันที่พระพุทธเจ้าประสูติเป็นวันที่มีความหมายและความสำคัญอย่างยิ่งในพระพุทธศาสนา พระพุทธเจ้าประสูติในวันเพ็ญเดือนวิสาขะ (เดือน ๖ ของปฏิทินจันทรคติ) ประมาณปี พ.ศ. ๘๐ ณ สวนลุมพินีวัน เขตแดนระหว่างกรุงกบิลพัสดุ์กับเทวทหะ ซึ่งปัจจุบันตั้งอยู่ในประเทศเนปาล ตามตำนานกล่าวว่าเมื่อพระพุทธเจ้าประสูติ พระองค์ได้ทรงเดินได้ ๗ ก้าวทันที และแต่ละก้าวมีดอกบัวผุดขึ้นมารองรับพระบาทของพระองค์ พร้อมกับเปล่งวาจาว่า “เราเป็นเลิศในโลก เราเป็นยอดในโลก เราเป็นผู้ประเสริฐที่สุดในโลก ชาตินี้เป็นชาติสุดท้ายของเรา”

การที่พระพุทธเจ้าเดินได้ ๗ ก้าวทันทีหลังจากประสูติมีความหมายที่ลึกซึ้งและหลากหลาย ประการแรก การเดินได้ ๗ ก้าวหมายถึงความสำเร็จและความเจริญรุ่งเรืองในทุกทิศ ซึ่งแต่ละก้าวสื่อถึงทิศทั้ง ๖ (เหนือ ใต้ ตะวันออก ตะวันตก เบื้องบน เบื้องล่าง) และก้าวสุดท้ายหมายถึงทิศที่ ๗ คือทิศแห่งจิตวิญญาณหรือจิตวิญญาณที่เป็นเลิศ

ประการที่สอง การที่ดอกบัวผุดขึ้นรองรับพระบาทของพระองค์นั้น สื่อถึงความบริสุทธิ์และความงดงาม ดอกบัวเป็นสัญลักษณ์ของความบริสุทธิ์และการตื่นรู้ในพระพุทธศาสนา การที่ดอกบัวผุดขึ้นมารองรับพระบาทเป็นการสื่อถึงความบริสุทธิ์และความสูงส่งของพระพุทธเจ้า นอกจากนี้ การที่พระพุทธเจ้าประสูติในลักษณะนี้ยังแสดงถึงความเป็นพิเศษและความเป็นเทพในรูปของมนุษย์

การเปล่งวาจาของพระพุทธเจ้าเมื่อเดินได้ ๗ ก้าวนั้น มีความหมายที่ลึกซึ้งว่า พระองค์ทรงรู้แจ้งและเข้าใจสัจธรรมของโลกและชีวิต พระองค์ทรงมุ่งมั่นที่จะเป็นผู้ตรัสรู้และปลดปล่อยตนเองและสรรพสัตว์จากความทุกข์ในวัฏสงสาร
#siamstr 

 กลับมาโพสอีกนะครับผม เรื่องธรรมะชอบอ่านมากเลย อีกทั้งยังหาคนโพสยากด้วยครับ 😊