Oddbean new post about | logout

Notes by 1f1019a4 | export

 แต่ละคนต่างก็มีมุมมองการแก้ไขปัญหาจากความคิดของตัวเอง ทำให้ปัญหาไม่เคยได้รับการแก้ไข แค่พยายามทำเป็นมองไม่เห็นมัน แต่... ฮารุโตะกลับมองต่าง ทุกครั้งที่เกิดปัญหา เขาพยายามรับฟัง และที่สำคัญ... อาหารที่ฮารุโตะทำในแต่ละตอน ยังทำให้แต่ละคนได้มี “ช่องว่างระหว่างเวลานั้น” ทบทวนและมองภาพใหม่อีกครั้ง

เป็นเล่มที่ “ใจฟู” เลยทีเดียว และรายการเมนูอาหารก็น่ากินมากๆ ด้วย ทั้งเนื้อต้มมันฝรั่ง ไข่ม้วน ช็อกโกแลต พาสต้าเห็ด แกงกะหรี่ และอีกหลายเมนูเลย

#siamstr https://image.nostr.build/bbcf09485f5e786fe977014aecdabc961b7e74cc058690cef8a2ef799527a85a.jpg  
 เรื่องราวการตามหาหนังสือเกือบ 30 เล่ม ที่ทำให้เจ้าของร้านได้บันทึกผ่านตัวหนังสือ จนกลายเป็น “หลากเรื่องเล่าจากเรื่องหนังสือเก่าแห่งความคิดถึง” ทำให้เราได้เห็นว่า 
“ที่จริงแล้ว ชีวิตของทุกคนไม่ได้เริ่มต้นที่ความซับซ้อนเลย เราต่างหากที่ทำให้ทุกอย่างดูซับซ้อนเอง... แล้ววันหนึ่งในอนาคต เราก็อยากจะทำให้มันดูเรียบง่ายขึ้นมาเสียอย่างนั้น ซึ่งมันก็ยากเกินกว่าจะแก้ไขแล้ว หลายคนจึงพยายามตามหาความทรงจำ เพื่อเก็บเกี่ยวสิ่งที่ดีๆ เอาไว้ และนึกย้อนกลับไปถึงช่วงเวลานั้นอีกครั้ง...”
#siamstr 
#thailand
#nostr 
 เคยรึเปล่า... รู้สึกอึดอัดกับคำพูดและการกระทำหลายอย่างของใครบางคนทั้งที่ทำงาน ที่บ้าน หรือบางครั้งก็มาจากเพื่อนบ้านที่แสนดี

สิ่งที่เราแสดงออกกลับไปมักจะอยู่ในรูปแบบที่เรียกว่า “ไม่เป็นไร” เสมอ

- ทำงานล่วงเวลา ใครๆ ก็ทำกัน เราก็เลยนั่งทำอย่างต่อเนื่อง
- เพื่อนบ้านมักจะมีเรื่องชวนให้เราคิดอยู่เสมอ โดยเฉพาะปัญหาในครอบครัวของเขา แต่... เราก็ยังรับฟัง
- ต้องการความเป็นส่วนตัวในบ้าน ติดขัดที่ไม่กล้าบอกออกไป คนในครอบครัวจึงเข้าใจว่า “เราพร้อม... อยู่เสมอ”
- ต้องการเพื่อนเพื่อพูดคุยและทำกิจกรรมสนุกๆ ร่วมกัน แต่เวลาทั้งหมดกลับกลายเป็นชั่วโมงปรับทุกข์ของเขาหรือเธอแทน 

ทั้งหมดนี้เป็นแค่ส่วนหนึ่งเท่านั้น ยังมีอีกสารพัดเรื่องราวที่สูบพลังงานของเราจนหมดลงอย่างรวดเร็ว ภาวะหมดไฟ รวมไปถึงความเครียด และการที่เราไม่อยากเผชิญหน้ากับทุกคน ยิ่งทำมห้ความสัมพันธ์ดิ่งลงเหวอีกต่างหาก

เพราะงั้น... ถึงเวลาที่เราต้องกำหนด “ขอบเขต” ขึ้นมา เพื่อให้ตัวเรากลับมาอยู่ในจุดที่ถูกต้องและเป็นอย่างที่เราต้องการ

ลองกลับมาตั้งหลักด้วยการกำหนดขอบเขตกันดู... อย่าปล่อยให้การละเมิดเป็นเรื่องปกติ จนการกำหนดขอบเขตของเรากลายเป็นความรู้สึกผิดอีกต่อไป

#siamstr https://image.nostr.build/866cf3b4e5f607ec49d8164eb97aa82a5d903701d231192689bbeacbce318229.jpg  
 ถ้าจู่ๆ มีใครสักคนถามว่า “ความสุข” คืออะไร แล้วเราจะตอบว่าอย่างไรดีนะ

บางทีด้วยความวุ่นวายในสังคมปัจจุบันที่ทุกอย่างดูเหมือนจะเร่งรีบ และความพยายามที่จะทำให้หลายอย่างกลายเป็น “ความสำเร็จ” ย่อมกดดันจนหลายคน... รู้สึกว่า “ความสุขจริงๆ” นั้นหาได้ยากเหลือเกิน

แต่...
เอาเข้าจริง
ทุกระยะทางที่เราก้าวเดินไป หากเราสังเกตดีๆ ความสุขก็มีอยู่ทั่วไปจริงๆ 

อย่าลืมหยอดรอยยิ้มใส่กระปุกแล้วพกความสุขใส่กระเป๋า

#siamstr https://image.nostr.build/46a1d41b655871ce4adbdb1801b1a48ecfa6dc3cf0bbbccb12aa73264d4c9252.jpg  
 การตกผลึกของก็องดิด... เกิดจากการเผชิญหน้ากับความทุกข์ ความสุข และความหวัง รวมถึงภาวะจิตใจของคนต่างๆ ที่พบเจอ ซึ่งทำให้เขาได้รับประสบการณ์แตกต่างกันออกไป

ส่วนตัวมองว่า 
”โลกนี้ไม่สามารถมองได้ในแง่ดีดั่งเช่นที่ผู้แต่งอย่างวอลแตร์สื่อไว้“

แต่...
ก็ไม่ใช่ว่าจะมองทุกอย่างในแง่ร้ายอีก เพราะเราได้เห็นตัวอย่างคนบางคนที่มองดีสุดๆ ทำให้ไม่ตระหนักถึงผลร้ายที่จะเกิดขึ้น จึงมิได้หาทางป้องกัน ขณะเดียวกันการมองโลกในแง่ร้ายที่สุด ก็ส่งผลให้เราไม่กล้าลงมือทำสิ่งใดเลย

ดังนั้น
เมื่อการเดินทางมาถึงตอนจบ เราจะตระหนักรู้ได้ด้วยตัวเองว่า ”การทำในสิ่งที่ต้องทำด้วยวิธีการของตัวเอง... อาจจะเป็นการดีที่สุดแล้ว 
ไม่ต้องคาดหวัง แต่ให้เล็งเห็นผลจากการกระทำ ผิดก็แก้ไข ถูกก็ทำต่อไป”

ไม่มีคำสอนใดที่ไม่ถูกท้าทาย... การยืนระยะบนความถูกต้องที่ควรจะเป็นไป ต่างหากที่ทำให้คำสอนนั้นได้ไปต่อ และสิ่งที่ที่ดีสุดในกระบวนการนี้ก็คือ “การกระตุ้นให้เราคิดและตั้งคำถามต่อคำสอนนั่นเอง”

#siamstr 
 สมมติว่า “ถ้าหยิบบทเรียนได้เพียงแค่ 1 บท” ในตอนนี้นะ ส่วนตัวคิดว่าข้อนี้คือ “แก่นที่เราพึงรู้เป็นอันดับต้นๆ เลย”

ขอบเขตแห่งความสามารถ...
เพราะจำนวนครั้งที่เราผิดพลาดและล้มเหลว ปฏิเสธไม่ได้เลยว่าส่วนหนึ่งมาจาก ”ความไม่รู้และเผลอคิดเอาเองว่ารู้แล้ว“

เรานิยามตัวเองเกี่ยวกับ “ความรู้ไว้อย่างไร” พักไว้ก่อน แต่สำหรับวอร์เรน บัฟเฟตต์ได้กล่าวไว้ว่า
ขอบเขตของความสามารถคือ คือพื้นที่ที่เราเชี่ยวชาญขณะที่นอกเหนือจากพื้นที่นี้เป็นสิ่งที่เราอาจรู้เพียงบางส่วนหรือไม่รู้เลย (ศิลปะขอบการมีชีวิตที่ดี สำนักพิมพ์วีเลิร์น) 

ประเด็นสำคัญก็คือไม่ได้อยู่ที่ขนาด 
แต่อยู่ที่ขอบเขตของมันมากกว่า นั่นหมายความว่าการที่เราออกนอกขอบเขตนั้น ทำให้เราตกอยู่ในภาวะความเสี่ยง อาจเป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้บัฟเฟตต์ ไม่ลงทุนในสิ่งที่เขาไม่รู้

ดังนั้นการตระหนักถึงขอบเขตแห่งความสามารถว่า เราเชี่ยวชาญสิ่งใด และเก่งในด้านไหน นั่นยอมทำให้เราอยู่ในเกมที่เราถนัด สิ่งที่ดีก็คือ “เราจะแม่นยำและมีความสุข” ในการอยู่ในขอบเขตนี้

ที่สำคัญ
ทำให้เราสามารถจดจ่ออยู่กับสิ่งนี้ได้นานกว่า...ด้านอื่น แต่...
หากมองในแง่ของการใช้ชีวิต ส่วนนี้ก็ตอบโจทย์ดีอยู่ คำถามคือ
“เราเชี่ยวชาญในพื้นที่นี้จริง และสามารถพัฒนาจนนำไปสู่เป้าหมายหรือความสำเร็จได้รึเปล่า”

ถ้าใช่ ก็ลงมือทำให้เต็มที่
แต่ถ้าไม่ใช่ ขอบเขตนั้นอาจจะเป็นส่วนหนึ่งของ “งานอดิเรก” หรือกิจกรรมสันทนาการให้ลดความตึงเครียดจากการทำงานก็เป็นได้

โลกออกแบบให้เราอยู่ในกรอบละขอบเขตได้ตามที่เราต้องการ แต่วันหนึ่งเราเองก็อยากจะขยายขอบเขต หรือลองก้าวข้ามไปทดลองสิ่งที่น่าสนใจ 
อย่ากลัวที่จะลอง 
อย่าขีดเส้น “พื้นที่ปลอดภัย” จนเกินไป ถ้าเราทดลองแล้วไม่ใช่ เราก็ตัด “สิ่งนั้น” ออก เพื่อให้รู้ว่า “ขอบเขตแห่งความสามารถของเราอยู่ตรงไหน” ได้อยู่นะ

การทดลองแล้วล้มเหลวเป็นเพียงส่วนหนึ่งของชีวิต
ลองดูบ้างก็ได้ ถ้าเรายังมีเส้นทางหลักให้ย้อนกลับมา แต่..
ถ้าไม่ ก็ขอให้รู้จัก “ขอบเขตของความสามารถ” ตัวเองให้ดี

#siamstr https://image.nostr.build/8cbaf58f958afb505eb459fa48296f3f5774d86482dabca3811245a68d2d3b64.jpg  
 ทดสอบ

#nostr 
 บนโลกใบนี้...
สิ่งที่ยาวที่สุด  ขณะเดียวกันก็สั้นที่สุด
สิ่งที่รวดเร็วที่สุด  ขณะเดียวกันก็ช้าที่สุด
สิ่งที่แบ่งได้เล็กที่สุด  ขณะเดียวกันก็ขยายได้ยาวที่สุด
สิ่งที่ดูไม่สลักสำคัญที่สุด  ขณะเดียวกันก็ทิ้งความเสียใจไว้มากที่สุด
สิ่งนั้นคือ “เวลา”

เวลาน่าจะเป็นสิ่งเดียวที่พรากทุกอย่างที่เรารักให้จากไปได้ แต่... เวลาก็เป็นสิ่งเดียวที่เชื่อมต่อระหว่างเรากับคนที่เรารักเอาไว้ได้เช่นกัน

โลกที่ “เวลา” เดินหน้าไปอย่างรวดเร็ว หลายคนไม่สามารถทำบางสิ่งด้วยตัวเองได้ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะมาจากเวลาที่ไม่พอ หรือยังต้องรอคอยให้เวลา “เยียวยา” จิตใจก็ตามที

จึงมีใครสักคนพร้อมจะทำหน้าที่นี้แทน “คนว่าจ้าง” นั่นเอง ร้านขายเวลาที่จะทำให้เราเห็นคุณค่าของเวลามากขึ้น

ส่วนตัวสารภาพเลยว่า
“ทิ้งนิยายเล่มนี้ไว้นานมาก เพราะ..บทแรกที่อ่านยังไม่เข้าใจสิ่งที่นิยายเล่มนี้อยากจะสื่อ อย่างไรก็ตาม หลังจากอ่านไปอีกไม่เท่าไหร่ ก็เห็นภาพที่อนโจกำลังพยายามจะสื่อออกมา“

#nostr #siamnosrt #thailand #bookreview https://image.nostr.build/e4635e0626ea6e688749c6dc4a077571176602923c9f2a68cf50f76f848cabb5.jpg  
 ในแต่ละวัน... เรามักเผชิญหน้ากับความกดดันหลายรูปแบบทั้งจากภายนอกและตัวเราเอง

เราเองก็มีคำถามมากมายเกี่ยวกับวิธีการใช้ชีวิต
(1) ทำอย่างไรจะรู้สึกสบายใจกับทุกๆ วัน
(2) ทำอย่างไรจะสนุกกว่าที่เป็นในปัจจุบัน
(3) ทำอย่างไรถึงจะเป็นอิสระจากการถูกเร่งจนฝืนพยายามมากเกินไป
(4) ทำอย่างไรถึงจะเผชิญหน้ากับความกังวลต่ออนาคตได้

สังคมที่มุ่งเน้นแต่ผลลัพธ์ โดยเฉพาะคนจำนวนไม่น้อยตัดสินคนจากความสำเร็จบ้าง รูปลักษณ์ภายนอกบ้าง ทำให้เรามักจะแคร์สายตาคนรอบข้างมากเกินไป จริงๆ แล้ว พอลองดูน้องแมวที่เดินผ่านไปมาในแต่ละวัน เราก็พบว่า
“แมวแทบไม่ได้ใส่ใจการคงอยู่ของคนหรือใครก็ตามที่ไม่ได้... มีปฏิสัมพันธ์ด้วยเลย”
ดังนั้นหนึ่งในวิธีที่จะทำให้เราสบายใจ ก็ต้องเริ่มต้นจากให้คะแนนความสำคัญของคนรอบข้างว่า “แต่ละคนมีน้ำหนักและอิทธิพลกับเรามากน้อยแค่ไหน”
ดังนั้น จึงไม่ยากเลยที่เราจะใช้ชีวิตโดยแคร์คนบางคนให้น้อยลง

ลองหยิบเล่มนี้มาอ่านก็ดีอยู่ไม่น้อย (ในเล่มมีความรู้เกี่ยวกับน้องแมวประกอบด้วย)

#nostr #siamnostr #thailand #bookreview https://image.nostr.build/b1218e9a511f41dc881577341c4a68c2f9a3950d5897de468b7ae4d4f8579e64.jpg  
 ทุกวันนี้... เราเริ่มต้นติดกระดุมเม็ดแรกที่อาจจะผิดพลาดอยู่บ่อยครั้ง

เรามองที่ผลลัพธ์ และใส่ใจกับผลตอบแทนมากกว่า “การเรียนรู้” 

ในระยะสั้นนั้น เราอาจจะพึงพอใจ 
แต่...
ระยะที่ยาวขึ้น บางทีกว่าเราจะตระหนักว่า “สูญเสียคุณค่าของช่วงเวลาแห่งการค้นหาตัวตนและเลือกในเส้นทางที่อยากเดินไป”

ใช่แหละที่... เราจำเป็นต้องหางานที่มั่นคง เพราะเรามีภาระมากมาย 

แต่เอาเข้าจริง
การค่อยๆ ซึมซับและเรียนรู้ เพื่อเก็บเกี่ยวประสบการณ์ก็สำคัญไม่แพ้เงื่อนไขข้อแรกที่เราวางเอาไว้

”เราต่างคือนักสร้างสรรค์“ เล่มนี้จะพาให้เราดำดิ่งไปกับข้อคิดและวิธีการสร้างสรรค์ผลงานที่ไม่จำกัดว่า “จะต้องเป็นงานศิลปะเท่านั้น” เพราะการทำความเข้าใจและเปิดรับสิ่งต่างๆ ที่เข้ามาเป็นสิ่งสำคัญ

เมื่อเราไม่ตั้งเงื่อนไข เราจะไม่มีกรอบความคิดใดที่ทำให้เรายึดติด ความคิดและวิธีการของเราจะกว้างขึ้น ซึ่งนั่นเองที่จะพาให้เรา “เข้าใจ” บริบทรอบข้างได้ดีขึ้น

ขณะเดียวกัน
การทำงานที่ประสบกับปัญหาต่างๆ อาจจะกดดันเราจนไม่สามารถคิดค้น หรือนำเสนองานได้ วิธีการที่จะช่วยแก้ไขเงื่อนปมนี้ก็คือ
(1) แบ่งปัญหาออกเป็นส่วนๆ และแก้ไขส่วนที่ง่ายที่สุดก่อน
(2) ถอยหลังออกมา เพื่อพาตัวเราออกจากปัญหา และมองภาพกว้างได้ดีขึ้น การมองเห็นปัญหาจากจุดที่ไกลนั้น ทำให้เราค้นหาวิธีแก้ไขได้ตรงจุดกว่า

อีกเรื่องที่น่าสนใจ เรามักยึดติดกับความสำเร็จที่ผ่านมา โดยกอดเอา “วิธีการที่ใช้” และนำมาเป็นตัวเลือกแรกสำหรับงานถัดๆ มาเสมอ แต่... พอได้ใช้จริง เราก็พบว่า “มีหลากหลายจุดที่ทำให้เราเหนื่อยกว่าเดิม” เพราะเราต้องปรับแต่งให้ทุกอย่างเข้ากับวิธีการของเรา ทำให้งานก็ช้า และผลลัพธ์ก็ไม่น่าพอใจ 

ดังนั้น สิ่งที่ดีกว่าก็คือ “วิธีการ” เป็นของตายตัว เราต่างหากที่ทำมันให้สำเร็จ จงเลือกให้วิธีการที่สามารถปรับเปลี่ยนให้เข้ากับคนและสภาพแวดล้อมในแต่ละขณะ เพื่อให้งานและผลลัพธ์สัมฤทธิผล

ที่สำคัญ
อาการยึดติดกับความสำเร็จนั้นน่ากลัวมาก เพราะมันจะทำให้เราไม่กล้าที่จะไปต่อกับงานถัดไป ความสำเร็จที่แบกไว้มันค้ำ... เราไม่ให้ก้าวหน้า สิ่งที่พอจะเป็นช่วยให้เราไม่เจอกับรูปแบบความคิดลักษณะนี้ก็คือ “พยายามทำตัวให้สดใหม่เสมอ” ทุกงานเป็นการเรียนรู้ใหม่ตลอด 
ถ้าเราจะหายใจเข้า เราก็ต้องหายใจออกก่อน การวางความสำเร็จที่ผ่านมาไว้ แล้วก้าวต่อไปอาจจะง่ายกว่าการแบกความสำเร็จไปมา

ทิ้งท้าย...
ไม่มีความสมบูรณ์แบบเกิดขึ้นจากความพยายามเติมสิ่งต่างๆ ลงไป เราทำให้มันสมบูรณ์ได้โดยการตัดสิ่งที่เกินและขาดทิ้งจน “ตัดหรือทิ้งต่อไป” ไม่ได้แล้ว

---
เป็นอีกเล่มที่ “แต่ละบท” สอนให้เรากลับมาตั้งแกนที่ถูกต้อง ไม่เอียงไปทางใดทางหนึ่ง เพราะทุกวินาทีคือการเรียนรู้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด

#norstr #asknorstr #thailand #siamnorstr #introduction https://image.nostr.build/2ead1d8616ebecdfa0b7f36e548a08ad2f3f6d82582a75e59936044add585b27.jpg  
 link หนังสือครับ
(1) https://s.shopee.co.th/6fN0mopbxo
(2) https://s.lazada.co.th/s.LUrVD?cc 
 ขอบคุณครับ 
 สวัสดี... ทุกคน
ก่อนอื่นต้องบอกเลยว่า “เพิ่งเข้ามาในแอพนี้ไม่นาน“ และที่เข้ามาก็อยากจะใช้ damus เป็นสิ่อในการนำเสนอความคิด และสิ่งที่ตกผลึกจากหนังสือ ผ่านการเขียนรีวิว ส่วนใหญ่แล้วจะเป็นหนังสือแนว howto, นิยาย และการลงทุน

หวังว่าจะสามารถเป็นหนึ่งในทางเลือก... เพื่อให้เพื่อนๆ ใข้เป็นตัวช่วยสำหรับตัดสินใจซื้อหนังสือ หรือมองหาไอเดียในการทำสิ่งต่างๆ ได้นะครับ

I'm jack, and I’m thrilled to join this vibrant network. I come with a passion for literature and a keen interest in sharing knowledge through book reviews. I specialize in ‘how-to’ guides, novels, and investment books, offering insights in both English and Thai languages.
I believe books are gateways to new worlds and ideas, and I’m excited to explore these realms with you. Whether it’s the latest strategy to optimize your life or a story that transports you to another place, I’m here to share reviews that inform, entertain, and inspire.
Looking forward to connecting with fellow book enthusiasts and exchanging thoughts on our latest reads!
 
#norstr #asknorstr #thailand #siamstr
#introduction 
 ขอบคุณครับ...
many thanks ^_^ 
 ขอบคุณครับ 😀😀😀 
 ขอบคุณครับผม 😀😀 
 ขอบคุณครับ 
 สิ่งที่ยากที่สุดก็คือ “การเป็นคนธรรมดา...” นี่แหละ เพราะโลกทุกวันนี้หมุนไปด้วยระบบความคิดที่จะทำอย่างไรให้เราโดดเด่น และจุดสนใจ

ก็เลยกลายเป็นว่า “หลายคนพยายามจะเป็นในสิ่งที่คนอื่นคาดหวัง จนกลายเป็นละทิ้งตัวตนที่เคยมีมา” และอีกจำนวนไม่น้อยที่มอง... คนอื่นด้วยความรู้สึกนึกคิดอยากเป็นในสิ่งที่คนอื่นเป็น

ในที่สุด
ความพิเศษมากมายที่เราคาดหวัง กลับกลายเป็นสิ่งที่เอื้อมไปไม่ถึง และตอนท้ายของทุกเรื่องราวก็ทำให้เราทุกข์ใจ

กว่าที่จะคิดได้ เวลาก็ล่วงผ่านมาไกลจนกลับตัวก็ยาก ไปต่อก็เหนื่อยเหลือเกิน

เป็นคนธรรมดาที่มีความสุข
เคล็ดลับที่... 
ทำให้ทุกช่วงอายุของเราเติบโตอย่างมีคุณค่า สุขใจ พอดี และยิ้มได้ในทุกวัน

#norstr #asknorstr #thailand #siamstr #introduction https://image.nostr.build/989f4ec92cf9c4c86051b84d98a65821e8e95bd0cedc722e079a663002d98bc8.jpg  
 สำหรับเราแล้ว... “ความหมายของชีวิต” แต่ละคนย่อมแตกต่างกัน

ไม่มีทางที่จะอธิบายความหมายของทุกอย่างในชีวิตได้ด้วย “คำที่เหมือนกัน“ 
เพราะในที่สุด เราเองจะปฏิเสธ... ความหมายเหล่านั้น เพียงเพราะมันไร้สาระ และอธิบายชีวิตของเราไม่ได้

นั่นอาจจะเป็นหนึ่งในจุดเริ่มต้นที่เราได้เรียนรู้ว่า
”ทุกคนย่อมมีพล็อตเรื่องเป็นของตัวเอง มีหนังสือเป็นของตัวเอง และที่สำคัญนะ.. ทุกเรื่องราวที่เกิดขึ้นมนชีวิตของเรามีเราเป็นตัวละคร ผู้กำกับ และทุกสิ่งอย่างที่พึงมี“

โลกออกแบบมาดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ เวลาที่เท่ากันในแต่ละวัน ความรู้สึกที่รับรู้ได้ในแต่ละคน และอีกอย่างนะ... เรายังมีวันพรุ่งนี้ให้เริ่มต้นใหม่เช่นเดิม

- a wonderful life : ชีวิตนี้คู่ควรที่จะงดงาม -
Biblio https://image.nostr.build/edaf5f58a3a4335ae0f5fb2d46bc18d8b489178976e635859ef1b8af581ec5ab.jpg  
 หาเวลาอ่านก่อน

#siamstr #norstr #thailand #introduction https://image.nostr.build/0667d908d15baf6e2b5abae9bcb02a5ba030c130f494444ac9d8c674e99a00db.jpg  
 สองเล่มนี้... ผมยังค้างไว้อยู่เลยครับ เดี๋ยวจะหาเวลาค่อยๆ อ่านให้จบเหมือนกันครับ 
 สิ่งที่ได้เรียนรู้ เมื่ออายุมากขึ้นอีกปี...
(1) ตัดคนที่ toxic ออกจากชีวิต ถ้าตัดไม่ได้ เริ่มจากตัดออกจากโซเชียลก่อน
(2) อย่ามั่นกระโจนเข้าไปทำสิ่งที่ไม่ถนัดมันไม่ง่ายอย่างที่คิด
(3) อายุขนาดนี้แล้ว อย่าทำเองทุกอย่าง ไว้ใจคนอื่นบ้าง
(4) ออกไปเที่ยวบ้าง ใช้ชีวิตบ้าง มันก็สนุกดี
(5) อย่าปล่อยให้คนที่พร้อมรับฟังโดยไม่ตัดสิน หลุดมือไป
(6) เรื่องด่วน กดโทร ทุกคนไม่ได้เฝ้าไลน์
(7) เวลารินความสุขให้ใคร มันจะกระเด็นมาโดนเราเสมอ
(8) ถ้าไปเที่ยวกับเพื่อน หรือใครๆ ก็อย่ามัวแต่เล่นมือถือ
(9) อิ่ม ก็อย่าฝืน ไม่ต้องเสียดาย
(10) ลองพูดว่า ฉันได้อะไรมาง่ายๆ ทุกอย่างมันจะง่าย...

ถึงลาออกจากการเป็นตัวเองได้ ก็สมัครเป็นคนอื่นไม่ได้อยู่ดีแหละ

#siamstr #nostr #thailand #introduction https://image.nostr.build/d1e0ff46251a597d6a77091d72f5818e12298387142cd98b9dbdb81e25d98a7e.jpg  
 ^_^ 
 ทุกวันนี้... เราลดทอนคุณค่าของตัวเองจากทั้งเสียงรอบข้าง และเสียงของตัวเองอยู่บ่อยครั้ง

เรามักจะรู้สึกผิดเสมอเมื่อทำบางอย่างผิดพลาดไป หรือบางทีเราก็เผลอ... คิดว่าใครต่อใครนั้นเก่งกว่าเรา

เอาเข้าจริงนะ
ที่เรารับรู้แบบนี้ก็ไม่แปลกหรอก เดี๋ยวนี้ความสำเร็จของใครมากมายเมื่อเดลิเวอรี่ “ส่งตรงมาที่มือถือของเรา”

เราจึงมักเข้าใจว่า “ความสำเร็จได้มาไม่ยาก เราแค่ไม่เก่งพอที่จะคว้ามัน” แต่... เบื้องหลังความสำเร็จพวกนี้ล้วนแลกมาด้วย “เวลาและพลังมากมาย“

พอทบทวนดูอีกที
เราก็แค่คิดลบกับตัวเองมากเกินไป

ลองพูดกับตัวเองให้บ่อยขึ้นว่า
”เราทำได้ เราเก่งพอ และเรากล้าหาญ“

เราพร้อมที่จะเผชิญกับปัญหาที่ถาโถมเข้ามา และเราจะผ่านมันไปให้ได้ แม้ว่าจะผิดพลาดและแพ้ในช่วงต้น 

แต่...
หากเราอดทนมากพอที่จะหาวิธีแก้ไขและรับมือ โอกาสที่จะสำเร็จก็ย่อมเป็นไปได้

ส่วนตัวชอบกฎ 10,000 ชั่วโมงมาก เพราะยิ่งเราลงมือทำมาก และพร้อมกันนั้นเรายังแก้ไขปรับปรุงตัวเองอยู่ตลอดเวลา 
ช่วงแรกอาจจะต้องฝืนใจเยอะหน่อย แต่หลังจากนั้นทุกอย่างจะลื่นไหลได้ง่ายขึ้น

#siamstr #nostr #thailand #introduce #introduction https://image.nostr.build/972795990485d168f488dcc9bc90889a2a762d6995646c1c09144e191df15514.jpg  
 รู้สึกว่า “ระยะหลังมานี้ การมุ่งเน้นที่ output ก่อน กลายเป็นเรื่องสำคัญ และเป็นตัวชี้วัดความสำเร็จในหลายๆ ครั้งเลย”

เพราะงั้นการที่เรา... มัวแต่คิดหนหนทาง อ่านหนังสือเพื่อให้มีความรู้มากพอสำหรับการลงมือทำ ก็อาจจะกลายเป็นอุปสรรคได้

การเตรียมตัวให้พร้อมเป็นเรื่องที่ดี ปัญหาคือกว่าเราจะพร้อม หรือเก่งในระดับที่มีความเชื่อมั่นในตัวเอง ก็มีแนวโน้มจะวิ่งเข้าเส้นชัยช้ากว่า 
“คนที่ออกสตาร์ทก่อนแบบที่เขายังไม่มีความพร้อมที่มากพอ แต่คนกลุ่มนี้ใช้วิธีวิ่งไป และหาความรู้เพิ่มเติมไป”

#siamstr #nostr #introduce #introduction #thailand #bookreviews https://image.nostr.build/4bf78d890c2d42545320a81c3f2f9ad92115983aec6cc3c33ddd03bab9414342.jpg