พระเจ้าเปรียบเสมือนความรู้สึกนึกคิดที่คอยควบคุมชีวิตเราอยู่ เมื่อเรามีความรู้สึกนึกคิดเป็นของตัวเองก็เปรียบเสมือนเราได้ฆ่าพระเจ้าไปแล้ว 
ดังนั้นแล้วเราจะใช้ชีวิตอย่างไรเมื่อไม่มีพระเจ้ามาคอยควบคุมแล้ว 
เราจะรับผิดชอบต่อความรู้สึกนึกคิดของเราที่เกิดขึ้นมาแล้วได้อย่างไรเมื่อไม่มีอะไรมาคอยควบคุมเราแล้ว จึงต้องเป็นตัวเราเองที่แหละที่จะควบคุมและกำหนดชะตาชีวิตของเราเอง

ปล.อันนี้มาจากการตีความของผมเองที่ไม่รู้ว่าถูกต้องมั้ย หากผิดพลาดก็ขออภัยและช่วยแนะนำด้วยครับ ขอบคุณครับ