เมื่อเงินคือสิ่งประดิษฐ์ที่เกิดขึ้นเพื่อใช้วัดมูลค่าของ Productivity 
ที่สร้างขึ้นจาก "เวลา" และ "พลังงาน" ของคน

มันก็กลายเป็นเรื่องที่เด็กก็เข้าใจได้ว่า เราไม่ควรเอากิ่งไม้มาสร้างผังบ้าน เรามีไม้บรรทัด

ปัจจุบัน เราอาจพูดได้ว่าทุกคนกำลังใช้กิ่งไม้วาดผังบ้าน
เป็นกิ่งไม้ที่มีผู้ใหญ่ใจดีบอกว่าทุกแปลนบ้านต้องใช้กิ่งไม้ของเขา
บางทีมันก็สั้น บางทีมันก็ยาว แล้วแต่ประสงค์ของผู้มากวาสนานั่น

ท้ายสุด บ้านที่ถูกสร้างด้วยแปลนนั่นก็จะโค่นลงในวันรุ่งขึ้นเมื่อมีนกกระจิบตัวน้อยมาขอเกาะชายคาเพื่อชมอัสดงของเช้าวันใหม่

เมื่อเป็นเช่นนั้น อารยธรรมมนุษย์ที่ใช้กิ่งไม้โง่ ๆ นั่นวัด เหตุใดมันจะไม่เสื่อมทรามลง

สุดท้าย เราอาจกล่าวได้ว่า
การบริหารทรัพยากรที่มีอยู่อย่างจำกัด ให้ตอบสนองความต้องการของมนุษย์ที่มีไม่จำกัดที่ดีที่สุดนั้น 
คือการใช้มาตรวัดที่จำกัดและแน่นอน เฉกเช่นทรัพยากรที่มีจำกัดและแน่นอน
มนุษย์ที่ถือมาตรวัดนั้น ก็จะเรียนรู้ที่จะใช้ทรัพยากรที่มีจำกัดเหล่านั้นอย่างคุ้มค่าจนถึงที่สุด

เพื่อตนเอง เพื่อครอบครับ เพื่อเพื่อนบ้าน เพื่อวันพรุ่งนี้ที่ดีกว่า

ปล. การนอนสำคัญ ราตรีสวัสดิ์ฮะ #siamstr