เด็กวัยทำงานเจนนี้ตายอย่างเขียด เงินเดือนไม่พอใช้
สิบต้นๆปีก่อนผมก็สตาร์ท 14500 กูยังสร้างงตัวไม่ได้เลย ทุกวันนี้คนส่วนใหญ่ก็ยังสตาร์ทหมื่นห้าหรือไม่ถึงด้วยซ้ำ เพื่อนผมเพิ่งบรรจุราชการใช้วุฒิปวช. หรือปวส. ไม่แน่ใจ เงินเดือนสตาร์ท 11,500 เอง เวรกรรม

และ 1 ในผู้ประสบภัยแสนสาหัสคือผู้แระกอบการรายย่อยแบบผมนี่แหละ เพราะราคาข้าวของขึ้นได้ไม่จำกัด แต่ราคาขายสินค้าขึ้นได้จำกัด มันมีเส้นที่ผู้บริโภคเต็มใจจะจ่าย ประมาณ 10 ปีที่ผ่านมา ต้นทุนวัตถุดิบขึ้นอย่างน้อย 50% ไปจนเป็น 1-3 เท่าตัว แต่ผมก็ยังไม่กล้าขึ้นราคา เช่น หมูบด ผมเคยซื้อครั้งแรกที่ 80-90 บาทเอง ตอนนี้เกือบ 200 พี้ยสุดเกือบ 300 ปีที่แล้ว

ถ้าเราเลือกที่จะคงอัตรากำไรขึ้นต้นไว้เท่าเดิม ราคาขายมันจะขึ้นไปไกลและเราจะเจ๊งเพราะผู้บริโภคไม่ยินดีจ่าย

ผู้ประกอบการรายย่อยจึงอยู่ในสถานะถูกรีดเลือดจนใกล้จะแห้ง จากกำไร 20k ก็เหลือ 10k 5k จนสุดท้ายวันนึงจะขาดทุนและต้องปิดกิจการ