Oddbean new post about | logout
 It's some kind of a new born but trade-off...

พื้นที่อันรกร้างว่างเปล่า คือตลาดที่ไร้คู่แข่ง.. พี่คิดแบบนี้ตอนตัดสินใจเอาจริงเอาจังกับการแคมเปญและชักชวนหลายๆ คนรวมถึงยกโขยง Right Shift มาที่ #Nostr 

ถ้าวันนี้เราไม่เดินออกมา วันข้างหน้าเราก็ต้องมาที่นี่อยู่ดี..

พอกันทีกับอัลกอริทึมหัวขวดทั้งหลาย สภาวะที่ต้องถูกสนตะพายจากรอบด้าน พี่ดูแลเกือบทุกแพลตฟอร์มบนความรู้สึกว่าเรากำลัง 'ตำน้ำพริก ละลายแม่น้ำ" แลกกับเวลาที่เสียไปเรื่อยๆ ในทุกๆ วัน สำหรับพี่มันไม่ใช่เรื่องปาหี่อย่างยอดวิว มันไม่มีความหมายอะไรกับพี่เลยถ้าคุณค่าที่เราพยายามสร้างมามันไปไม่ถึงคนที่เราอยากให้เขาได้รับ

พี่อาจโชคดีที่ทั้งชีวิตต้องผ่านการ 'เริ่มต้นใหม่' มาอย่างนับครั้งไม่ถ้วน ผ่านการสูญเสียและการสร้างใหม่มาจนชิน มันจะไม่มีความเสียดายหรือเสียใจ หรือกระทั่งต้องกลัวกับ 'การเปลี่ยนแปลง' ใดๆ ทั้งนั้น ..ถ้าในใจเราเชื่อว่าการเปลี่ยนแปลงจะนำเราไปสู่สิ่งที่ดีกว่า อย่างน้อยที่สุดก็ดีต่อใจเรา พี่จะไม่รั้งรอ

ใช่... มันมี Proof-of-Work ของเรามากมายในแง่ของหารสร้างฐานผู้ติดตามที่เคยลงมือทำมาอย่างยากลำบาก เราต้องปล่อยมันไปอย่างเสียไม่ได้ สิ่งที่พี่ถามตัวเองในตอนนั้นคือ จะยอมปล่อยวันนี้ หรือรอให้สายไปกว่านี้ และคำตอบสำหรับพี่คือ จะรออะไรอีก

แต่คำว่า 'ปล่อย' มันไม่ใช่การลอยแพ มันคนละความหมายกับ 'ปล่อยปละละเลย' มันคือการปล่อยวางทิฏฐิและความพยายามที่เคยเปล่าประโยชน์ไปเสีย เราทำความเข้าใจกับสถานการณ์ตรงหน้า คิดคำนวณถึงข้อดี-ข้อด้อย ของการต้องยอมแลกบางอย่างกับอะไรบางอย่าง (trade-off) เมื่อตลาดนี้ไม่ใช่ที่ๆ เราจะเปล่งแสงได้อีกต่อไป เมื่อกติกามันไม่เอื้อให้เราชนะ เวลาที่กำลังหมุนไป คือ 'opportunity cost' ที่เราจำเป็นต้องจ่าย มันไม่ต่างอะไรกับเงินเฟ้อที่คอยกัดกินความมั่งคั่งของเรา...

เราแค่ 'ผ่อนคันเร่ง' หรือเพียงแค่ 'ลดน้ำหนัก' มันลงมาเท่านั้น

อะไรที่จะให้ผลคุ้มค่ากับเรามากกว่าในระยะยาว "ยั่งยืนกว่า" เราจะเทสรรพกำลังไปในทางนั้น ทั้งสองอย่างยังคงทำควบคู่กันไปได้ แต่วันนี้เราต้องยอมรับให้ได้ว่า.. น้ำหนักของบางอย่างจะไม่เหมือนเดิม เราจะโฟกัสมันน้อยลงให้เหมาะสมกับผลตอบแทนที่เราได้รับ ซึ่งบางทีมันอาจเป็นเพียงแค่.. "ความสุข"

เมื่อเราย้ายมาที่บ้านหลังใหม่ เราต้องเตรียมใจว่า นี่ไม่ใช่ตลาดที่เราเคยรู้จักแน่นอน ไม่มีตำราหรือสูตรสำเร็จเล่มใดให้เราอ่าน เงเนแต่เราจะค้นหามันให้เจอเอง ผู้คนหน้าใหม่ วัฒนฌ
ธรรมแบบใหม่ ของที่เราเคยขายดีอาจขายไม่ได้เลยที่นี่

นั่นคือเหตุผลว่าทำไม Right Shift จึงมีรายการอย่าง #สภายาม่วง หรือ #Onlynips คลอดตามมา เราจะเริ่มนับมันใหม่จาก 0 กับกลุ่มผู้ติดตามที่มีรสนิยมแบบใหม่ ก่อร่างสร้างแบรนด์ของเรา สินค้าและบริการของเราใหม่ในสังคมนี้ ซึ่งมันนำมาด้วยว่าคำว่า "Value for Value"

ถ้าเราไม่เคยสร้างคุณค่าอะไรให้ใคร ก็จะไม่มีใครให้คุณค่าอะไรกับเรา ..ปัญหาคือ เรามักไม่รู้ว่าคุณค่าสำหรับคนอื่นหน้าตาเป็นยังไง เรามักรู้จักและเข้าใจเพียงแค่คุณค่าในแบบของเราเท่านั้น..

Anyway.. Right Shift เลือกจะสร้างตลาดใหม่ ชุมชนแห่งใหม่ขึ้นมาเอง ผลักดันมันเอง แต่เราจะไม่ทำมันคนเดียว ไม่กำกับควบคุมอะไรทั้งสิ้น คราวนี้เราจะผลักดันมันร่วมกันกับผู้คนกลุ่มแรกๆ ที่ให้เกียรติและเชื่อมันตามพวกเรามา.. ควบคู่ไปกับการ maintain ตลาดเดิมให้คงอยู่อย่างยั่งยืน

เราพบว่า.. เราต้องให้เวลากับที่นี่ เราต้องอดทนรอวันที่มันจะเติบโตในแบบที่เราฝันอยากให้เป็น เรามีผู้ติดตามใหม่หลักสิบคน ผ่านเวลาไปมันกลายเป็นหลักร้อย และเข้าใกล้หลักพัน มันชัดเจนว่า เราต้องการ "เวลา" และ "proof-of-work" และมันสำคัญที่เราต้องรอได้ รออย่างมีความสุขในทุกขณะ

ยอดวิว หรือ ยอด Engagement ไม่ใช่สิ่งที่เราต้องการที่นี่ สำหรับที่แห่งนี้เราต้องการ Network effect และ Value ยิ่งเราให้ผู้อื่นมากเท่าไหร่ ให้ในสิ่งที่พวกเขาจะอยากได้ เราจะยิ่งได้รับคุณค่ากลับมามากเท่านั้นในอนาคต ..พี่พบว่าสิ่งที่ผู้คนอยากได้ไม่ใช่วัตถุ สิ่งของ องค์ความรู้ หรือเรื่องราวน่าปวดหัว พวกเขาต้องการมันแค่.. "ความสัมพันธ์"

เอาล่ะ.. 

ลองถามตัวเองว่าสิ่งที่เรากำลังเสียดาย หรือลังเลเพราะมันอยู่นั้น ให้อะไรกับเราบ้างในตอนนี้ ความสุขหรือรวามทุกข์? โอกาสประสบความสำเร็จยังมีมากแค่ไหน เราต้องแข่งกับคนอีกกี่คน เราต้องรู้ว่าแท้จริงเราต้องการอะไร? 

เราพร้อมที่จะเริ่มต้นใหม่ไหม? เริ่มจากไม่มีอะไรเลยไปจนสุดทาง ทำอย่างมากก็แค่ตาย สร้างคอนเทนต์ใหม่ นำเสนอสิ่งใหม่ๆ ที่ตลาดจะต้องการ หรือจริงๆ แลเวการเริ่มต้นสำหรับที่นี่ มันก็อาจต้องทำแค่การ "มีปฏิสัมพันธ์" กับผู้คน

พี่เป็นกำลังใจให้ครับเกลือ.. วันนี้จิตใจของเราเดินมาเจอ 'ทางแยก' ที่เราต้องเลือกว่าจะไปต่อ แล้วสู้สุดใจกับระบบที่ไม่มีความยุติธรรม หรือจะหันไปทางใหม่ ที่ไม่มีอะไรเตรียมไว้สำหรับเราเลย ทางใหม่ที่ไม่ต้องสู้อะไรกับใคร...

นอกจากตัวเราเอง..