یکی درباره نامناسب بودن هر دو نامزد انتخابات ریاستجمهوری آمریکا نوشته بود یه شیشه روغن زیتون هم میتونه رییسجمهور ما باشه. و این اصلا دور از واقعیت نیست. آمریکا به سطحی از اتومات بودن حکمرانی رسیده که میشه تو کاخسفید یه شیشه روغن زیتون گذاشت، و باز همه کارها طبق روتین پیش بره. این به این معنی نیست که دیگه انتخابات مهم نیست، ولی نیاز به یادآوریه که وقتی ترامپ اومد طبق قانون اجازه داشت پست هزاران نفر رو تغییر بده. اما بیشتر اون هزاران تغییر توسط کنگره تأیید نشد. حتی تأیید یک سفیر سه سال طول کشید. اما افکار عمومی نظر کاملا متفاوتی دارند. چون دیدند که ترامپ ترکیب دیوان عالی رو به نفع محافظهکاران تغییر داد، و دیوان عالی خیلی مهمتر از همه جای دیگه دولت است. اُر ایز ایت؟ ترکیب دیوان عالی مسئله سقط جنین رو تکون داد. اما این تکان شدید فقط چند ایالت رو تحت تأثیر قرار داد، و در همون چند ایالت چند درصد زنان طبقه متوسط رو درگیر کرد؟ سقط اساسا مسئله فقراست.
چه ترکیبی تغییر نکرد؟ ترکیب کسانی که تعیین میکنند مقررات ساخت باغچه تو زمین خودت چیه! یا کسانی که تعیین میکنند کابل برق رو باید از کجا کشید! یا کسانی که تعیین میکنند ساختمان نوساز حداکثر چندطبقه میتونه باشه. آمریکایی میانگین با این چیزها طرفه، که بیشترشون اصلا دست کاخسفید نیست، نه اینکه باید با عربستان چه کرد.
وقتی صحبت از هوش مصنوعی میشه یک دنیای دارک رو تجسم میکنند که ماشینها به آدمها حکمرانی میکنند و اختیاراتشون رو ازشون میگیرند. ولی دارند راه دور میرن. مجموعه دولت، و همه نهادهایی که دارند مقررات وضع میکنند، همین الان به یک ماشین تبدیل شده. اون هم ماشین غولآسایی که نمیدونی سرش کجاست و تهش کجاست. آیا این ماشین همین الان اختیارات انسانها رو ازشون نگرفته؟
برای مهار کردن این ماشین، چه برنامهای دارید؟ این سوال اصلیه. نه اینکه قراره تو کاخسفید یه شیشه روغن زیتون قرار بگیره، یا یک جنازه، یا یک هری ترومن دیگه.