ผมเป็น OG แล้วหรอ ดีใจสุดดด ต้องบอกว่ารู้สึกยินดีมากและตื่นเต้นมากที่จะได้เห็นการทำงานของ “มือที่มองไม่เห็น” ตั้งแต่แรกเริ่ม 

วันที้เข้ามามันก็แปลกที่แปลกถิ่นอะเนาะ ไม่ค่อยคุ้น ทำตัวไม่ถูก ละคิดว่าเอ้ มันจะเป็นไงต่อว้า มันจะเวิ้คหรอ แต่พอได้ลองใช้ไปเรื่อยๆ ก็ติดใจแหะ ต้องขอบคุณทุกคนที่คอยเสริมสร้างกำลังใจและทำให้เรารู้สึกปลอดภัยที่จะค่อยๆปลดเปลื้องตัวตนของเรา ความคิดของเราแบบไม่มีการ judge หรืออะไรใดๆก็ตาม มีแค่การตอบกลับด้วยความคิดเห็นที่ทำให้เราได้เห็นมุมมองเพิ่มขึ้น ซึ่งมันดีมากๆ

อีกอย่างคือมันทำให้เราสนิทและรู้จักกับคนในคอมมูนิตี้บิตคอยขึ้นเยอะมากๆ ได้คุย ได้แซ่บ มากกว่าในดิสคอด เยอะขึ้นเพราะบางทีการคุยในดิสคอดมันไม่ได้ทำได้ตลอดและสะดวกเท่าที่นี่ เหมือนดิสคอดมันเป็นที่ๆไว้คุยกันตอนปาร์ตี้ใหญ่ๆ ในขณะที่ #Siasmstr มันเป็นเหมือนการคุยกันในร้านกาแฟเล็กๆ ที่ผู้คนเข้าออกไปมา ทักทายกันปกติ ทำให้มันดูง่ายและสะดวกที่จะ “กล้า” ทักทายคนอื่นหรือทำความรู้จัก มากกว่าตัวดิสคอด

ต่อไปร้านกาแฟเล็กๆแห่งนี้ก็จะขยายสาขาเพิ่มขึ้นและมีผู้คนมากมายหลายแบบเข้ามาอย่างที่พี่ตั้มบอก เราทุกคนที่เป็นลูกค้าประจำรุ่นเก๋าก็มาทักทายคนใหม่ๆอย่างอบอุ่นกันเถอะครับ

อ่ออีกอย่างนอกจากร้านกาแฟแล้ว ตอนนี้มันก็เหมือนบ้านหลังที่สองแหะ ที่เวลาเรามีความคิด มีอะไรอยากคุย หรือต้องการความช่วยเหลือ ก็อาจจะมาพึ่งที่นี่แหละ เพราะคิดว่ามันเป็นตัวตนของเราที่สุด

อะ เนี่ยติดนิสัยเขียนยาวมากด้วย แว๊บแรกคืออยากเขียนสั้นๆนะ 555555 เพราะเมาค้างอยู่ ปวดหัวสุด 

✨