อ่านแล้วประทับใจมากๆครับ แต่กลับว่าได้คำถามมานิดนึง ผมรู้ว่า "ใจ" ของผมอยู่ที่ไหน แค่รู้สึกว่าเป็นไปได้ยากและต้องละทิ้ง "ตัว" เต็มๆ ถ้าทำตาม "ใจ" ผมอาจจะไม่ได้เจอคนที่แคร์ผมหลายปี แต่ผมคิดว่าจะได้วิชาความรู้มาแทน(เรียนต่อ) 

ตอนนี้ผมคิดว่าและรู้สึกว่า 
เรายังฝันได้อยู่ไหม.. ตอนนี้เราอยู่ในวัยแห่งความฝันหรือเปล่า..  หรือเราต้องรับผิดชอบสังคมให้ดี.. เราต้องดูแลธุรกิจครอบครัวที่เราไม่ชอบต่อไปใช่ไหม..
ผมสับสนมานานเหลือเกิน ไม่รู้เริ่มยังไงดี รู้อย่างเดียวว่าต้องทำดีต่อไป มันทำให้ชีวิตผมมีอะไรทำมากขึ้นแต่ก็ธรมานนิดนึง

ดูเหมือนผมเป็นนกตกลงไปใน "ทะเลใจ" แล้ว ดูเหมือนสับสนจนหลงทางหาทางออกไม่ได้เลย และผมจับคลื่นไม่เป็น..

ผมออกจากทะเลใจอย่างไรดีครับ🙏