ตื่นรู้

ผมรู้สึกโชคดีที่พ่อแม่ไม่มีหนี้สินทิ้งไว้ให้ ถึงแม้จะไม่ได้ร่ำรวยมากแต่ก็พอกินพอใช้ แต่ผมได้ยินเสียงคลื่นที่กำลังซัดมา ทำให้ผมรู้สึกว่าลำพังเงินเก็บจากการขายของเพียงอย่างเดียว น่าจะไม่เพียงพอในอนาคตแน่นอน

ผมเห็นบางครอบครัวจมน้ำไปแล้ว ใจผมก็คิดว่าเราทำได้แค่ประวิงเวลาความชิบหายวายวอดของครอบครัวตัวเองเหรอ

จะดีกว่ามั้ยถ้าจะมีตัวช่วยให้เราสามารถ เอาตัวรอดจากคลื่นลูกใหญ่นี้ได้ หลังจากที่ผมรู้สึกถึงลางสังหรณ์นี้ ผมก็เริ่มพยายามค้นหาสิ่งที่สามารถช่วยให้เราลอยอยู่เหนือคลื่นน้ำนี้ได้

ผมเป็นคนไม่ค่อยจำรายละเอียดแบบยิบๆ แต่ผมชอบจำเป็นภาพใหญ่ๆ 

สมัยก่อนตรงนี้เป็นหนองน้ำธรรมดามีน้ำแค่ประมาณเอว ปู่ย่าตายายเราแช่ตัวอยู่ในหนองน้ำนี้ บรรยากาศตอนนั้นร่มเย็นเป็นสุข ไม่รีบไม่ร้อนแบบทุกวันนี้

แต่อยู่ดีๆก็มีใครก็ไม่รู้ ปล่อยน้ำลงมาปริมาณมหาศาล ส่งผลให้ความร่มเย็นเป็นสุขมันหายไป

เราเริ่มดิ้นรนกันมากขึ้น น้ำเริ่มสูงขึ้นมาท่วมหัว ทุกคนต่างดำผุดดำว่ายเพื่อจะเอาชีวิตรอด

บัดนี้หนองน้ำที่เคยเป็นน้ำนิ่งๆได้หายไปแล้วในบัดดล เรากำลังอยู่ในยุคสมัยน้ำเชี่ยวหลากยิ่งกว่าเขื่อนเชี่ยวหลาน

ผมสัมผัสได้ถึงความเปลี่ยนแปลงนี้ และถ้าผมไม่ทำอะไรซักอย่าง ในยุคสมัยอีก10ปีข้างหน้ามันอาจจะไม่ใช่น้ำเชี่ยวหลากแล้ว

แต่มันอาจเป็นสึนามิหนี้สินของคนทั้งโลก และลูกผมกำลังจะเจอเรื่องแบบนั้น

ความสามารถทางสมองเท่าจิ๋มมดของผม จึงพยายามหาโอกาสให้ลูกตัวเองมีชีวิตรอดเท่าที่เราจะสามารถทำได้

จนได้มาพบและศึกษาบิตคอยน์ และผมจะส่งต่อตัวช่วยนี้ในยุคคลื่นสึนามิแก่ลูกผม เพื่อให้เค้ามีชีวิตรอดต่อไป

T.tukjedsadatik
#siamstr
#หน้าตึงตอนพิมพ์
#หน้าดำแก้มแดง