ถ้าหากสมมุตินะ… หรือผมกำลังสังสัยเพราะมันมีเหตุการณ์ประหลาดเกิดขึ้นเหมือนกันทั่วโลกนับจากจบสงครามโลกครั้งที่สอง

ถ้าใครพอจำได้ดีว่านโยบายหรือหลักเศรษฐกิจที่มาจากเคนส์ รวมถึงการที่มีการแก้ไขจากเศรษฐศาสตร์กระแสหลักอย่างสำนักการเงิน เมื่อไปผนวกกับระบอบประชาธิปไตยมันเกิดสิ่งนี้ทั่วโลกแบบที่คุณมองเห็นสัจจธรรมด้วยภาพตามนี้เลยว่า ประเทศที่เป็นลิ่วล้อจักวรรดิอเมริกาส่วนใหญ่จะถูกกดทับภายใต้ระบอบการเงินสมัยใหม่หรือผู้แพ้ 

ผมยกตัวอย่างญี่ปุ่น ที่มีการกระจายอำนาจตั้งแต่แรกเริ่มผ่านระบอบโชกุน รวมถึงพวกยากูซ่าหรือไซบัสซึ ประเทศนี้มีการพัฒนาหรือฟื้นฟูระบบเศรษฐกิจเพราะเอกลักษณ์ แต่ก็โอบล้อมไปด้วยปัญหาด้านสุญญากาศการทำให้เกิดปัญหาเศรษฐกิจ สิ่งที่ผมพบก็คือประเทศที่ยอมเป็นเมืองขึ้นอย่างแท้จริง อย่างญี่ปุ่น เกาหลี หรือ อิตาลี่กลับพบหายะเช่นนั้น

แต่กลับกันประเทศโลกที่สามอย่าง โซนเอเชียตะวันออกเฉียงใต้จะมีปัจจัยทางทหารเข้ามารวมหรือเกี่ยวข้องเป็นระบอบที่ไม่เคยสมบูรณ์ หรือ วาทะกรรมฝ่ายซ้ายก็มักจะพูดว่า ประชาธิปไตยที่ไม่สมบูรณ์ ในขณะที่ผมให้นิยามตัวเองว่าเป็น พวกนักสังเกต ก็จะพบว่า ก็ประเทศเราฐานรากมันไม่ใช่ประชาธิปไตย แต่มันคือระบบชนชั้น มันไม่ได้ถูกสร้างอย่างอเมริกามันจะไปทำอย่างนั้นได้ยังไง ? แต่ก็ช่างเถอะมันไม่สำคัญ มันสำคัญตรงที่ประเทศโลกที่สามเวลาจะกู้เงิน มันกู้จากประเทศโลกที่หนึ่งหรือมหาอำนาจของแต่ละทิศ แต่สิ่งที่น่าสนใจในมุมมของของรัฐศาสตร์คือ ทหาร และ ใช่ พอทหารขึ้นมาเป็นหรือแต่งตั้งใครสักคนขึ้นมาเป็น สุดท้ายเค้าจะแพ้ฝ่ายซ้าย 

และเช่นเดียวกันกลับ กรณีของเวเนซุเอล่า อาเจนติน่า หรือ ชิลี และปัญหาที่ตามมาคือ ทุกคนอยากได้ความเจริญ โดยมองว่า “สิ่งที่รัฐชาติอื่นมีคือความเจริญ ดังนั้นถ้าเรามีเท่ากับเค้าคือความเจริญ” (1)

#Siamstr