بدردبخورترین دیتا درباره بنگلادش رو نه جامعه‌شناسان، و نه تحلیلگران سیاسی، بلکه یک سلبریتی اینستاگرامی قبل از همه اتفاقات اخیر به همه دنیا تحویل داد، و اون ویدئویی بود که از خودش گرفته بود که با بیکینی در ساحل دراز کشیده و بنگلادشی‌ها، که همه مرد و همه کم‌سن هستند دورش رو گرفتن و دارن به بدنش نگاه می‌کنند. این دیتا به تنهایی نشون می‌داد اگه مشت آهنین نباشه، همون چند متر فاصله رو هم حفظ نخواهند کرد و به زن نیمه‌‌برهنه حمله‌ور میشن. و چیزی که اتفاق افتاد همین بود. با این فرق که به زنان هموطن خودشون هم رحم نکردند. کسی که حواسش به دیتاهای پراکنده است، وقتی در یک شت‌هول اسلامی اعتراضات برپا شد، سریع برای انقلابیون هورا نمی‌کشه. مخصوصا وقتی تجربه انقلاب ۵۷ وجود داره. اما چپ‌ها موفق شده‌اند کاری بکنند که دیگه دیتا و فکت مورد استفاده قرار نگیره. وقتی که یک دیکتاتور فضا رو امن و استیبل نگه داشته، رادیکال‌ترین مواضع رو علیه‌ش می‌گیرند. وقتی سقوط کرد و اسلامگرایان به قدرت رسیدند، دیگه روش‌های رادیکال و حتی ادبیات رادیکال رو استفاده نمی‌کنند و ناگهان روی «اصلاحات تدریجی» تأکید می‌کنند. با اینکه حکومت اسلامگرایان هزار برابر بیشتر از دیکتاتوری قبلی ضد ارزش‌های چپ درمیاد. و این جز کشتن این کشورها معنی دیگه‌ای نداره. همونطور که قبلا در مورد حزب دموکرات آمریکا نوشتم، انگار اراده‌ای وجود داره تا کشورهایی که دین در اون‌ها خیلی پررنگه، به شکست مطلق برسند.
حالا روی اینکه این اراده واقعا وجود داره، یا به نظر میرسه که وجود داره، میشه بحث کرد. اما نباید فراموش کرد که برداشت‌ها از واقعیات، خودشون بخشی از واقعیات هستند. این صحنه کارتونی رو تجسم کنید که یکی بهترین کت‌شلوارش رو پوشیده و از ماشین پیاده میشه تا وارد لابی هتل بشه و همون لحظه ریغ کفتر میریزه رو کتش، و همه بش میخندن و فکر می‌کنند حتما یه کار بدی کرده بوده که حالا کارما به این شکل حسابش رو رسیده. در حالی که یه اتفاق کاملا رندومه. یه روز دیگه و یه نفر دیگه، حتی با اینکه میدونه یه اتفاق رندومه، قبل از کامل پیاده شدن از ماشین سرش رو بالا می‌گیره و آسمون رو چک می‌کنه تا کبوتری نباشه و بعد به سمت لابی حرکت می‌کنه. چون نمیخواد بقیه اینطور فکر کنند که کارما یقه اون رو هم گرفته. و این یعنی یک رفتار اضافه ایجاد شد، فقط به خاطر برداشت غلط مردم از یک واقعیت. و این رفتار اضافه حالا دیگه بخشی از واقعیته. اینکه به نظر بیاد اراده‌ای در کاره تا این کشورهای مدعی دینداری شکست بخورند و به فاک برن، دیگه بخشی از واقعیته.